Ont-moeten

Door Christel Hafmans | maart 2013 | Zuiver Ondernemen

Ik was nog jong. Ik was 25 jaar en ging ondernemen. Wat vond ik het spannend. Ik was onervaren. Ik ging leidinggeven aan mensen die ouder waren dan ik. 


Blok blog ont moetenWas ik wel goed genoeg? Kon ik dit wel? Thuis was ik iemand anders dan op het werk. Ik handelde op het werk zoals ik dacht dat de buitenwereld het wilde.

Ik kon met alle winden meewaaien.

Mooie resultaten werden successen. Het bracht mij echter geen ontspanning en geluk. 

Met wilskracht en doorzettingsvermogen leerde ik snel. Ik leefde op adrenaline en was altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen. Ik negeerde mijn intuïtie en was erg gericht op presteren. Ik kreeg darmklachten. Dit was het moment dat ik besloot: 'Ik wil het anders'.

Maar hoe?

Ik signaleer nu wanneer ik vanuit een emotie handel. Dan is het belangrijk om pas op de plaats te maken. Ik ben me ervan bewust wanneer ik op zoek ben naar goedkeuring van anderen en ik weet nu hoe ik de erkenning in mezelf vind. Als ik mezelf waardeer, voel ik me vrij. Mijn darmen zijn ontspannen. Ik doe 'mijn ding’ en kan mijn intuïtie horen fluisteren.

Ik bereik meer met minder energie.

Het prachtige gedicht van Brigit Rozenstraat verwoord hoe ik me voel als ik 'mijn ding' doe.

Ont-moeten

 

Als niets meer moet, is dat ont-moeten
Als niets meer moet, mag ik er zijn
Als niets meer moet, is alles mogelijk
Dan doet ontmoeten niet meer pijn

Het moeten zet me achter tralies
Met monsters om me heen op wacht
Afwijzing, Woede en Vernedering
Maar IK ben het die mezelf veracht

Ik maak van willen meestal moeten
Omdat ik steeds naar iets verlang
Goedkeuring, liefde of aanvaarding
En daarom ben ik altijd bang

Als niets meer moet, ontmoet ik Vrijheid
Zij wordt mijn liefste kameraad
Zij accepteert, steunt en vertrouwt me

Ik weet dat zij me nooit verraadt
Dan kan ik jou ook vrijheid geven
Ik houd je niet meer in mijn macht
Jij hebt recht op je eigen leven
Op jouw manier vanuit je kracht

Als niets meer moet, kan ik ontmoeten
Gewoon omdat het dan zo gaat
Niet meer de eis ontmoet te worden
Geen angst meer dat je me verlaat

Want zonder moeten is er Vrijheid
Vol liefde en humor spoort ze me aan
Om elk aspect van mezelf te beminnen
En zo het leven aan te gaan

Ik wil mezelf nu graag ontmoeten
Verlost van uiterlijke schijn
Ik sta mij toe niets meer te moeten
En eindelijk mezelf te zijn.

Wanneer ont-moet jij jezelf?

Christel geschreven

Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Wil je op de hoogte blijven?

Schakel javascript in om dit formulier in te dienen